Τρία χρόνια μετά τη στυγερή δολοφονία του Άλκη Καμπανού, ο Βασίλης Βλαχόπουλος γράφει για τις μηδενικές ενέργειες πρόληψης Πολιτείας και αθλητικών σωματείων και την αδυναμία συνειδητοποίησης ενός κοινωνικού και οπαδικού φαινομένου που υποδηλώνουν έλλειψη παιδείας και κυριαρχία δολοφονικών ενστίκτων.
